Autor: Tomasz
Sekielski
Tytuł: Obraz
kontrolny
Wydawnictwo: Rebis
Czas trwania: 13 h
46 min.
Czyta: Tomasz Sekielski
Ocena: 6/10
Od operacji Nabucco,
która zakończyła się śmiercią polskiego konsula, minęło
dobrych kilka miesięcy. Paskudna prawda, układy z najbliższymi
współpracownikami Saddama, zbrodnie popełnione przez polskich
wojskowych, dziwne śmierci, trupy wyławiane bez twarzy to wszystko
zostało skrzętnie wyciszone a zbyt dociekliwi ludzie, którzy
mogliby drążyć temat skutecznie zneutralizowani. Dziennikarz,
który zbyt natrętnie starał się dotrzeć do prawdy i ujawnić
zbrodnie ludzi na najwyższych stanowiskach, został skutecznie
uciszony poprzez umieszczenie go w zakładzie psychiatrycznym. Artur
Solski po traumatycznych przejściach niemal postradał zmysły, nie
to jednak było główną przyczyną przymusowego leczenia. Po wielu
miesiącach „kuracji” dziennikarz powoli wraca do normalności.
Lekarze nie mogą przecież w nieskończoność fałszować jego
karty choroby i traktować jak szaleńca. Gdy opuszcza szpital, czeka
już na niego dobry przyjaciel, z którym niejedno w życiu przeszedł
- Diabeł. Razem postanawiają powrócić do wydarzeń, które na
zawsze zmieniły ich życie. Diabeł jednak wydaje się wiele przed
Solskim ukrywać i nie być wobec niego do końca szczerym. Dla kogo
on pracuje? Jakie są jego zadania? Czy jest prawdziwym przyjacielem
czy tylko pilnuje Artura na czyjeś zlecenie?
Artur Solski postanawia
wrócić do przeszłych wydarzeń, dociec prawdy. Pomaga mu w tym
żona zabitego żołnierza Anna. Dziennikarz trafia na ślad kolejnej
tajnej akcji pod kryptonimem Gilgamesz, na czele której stoi
pułkownik Wyrwicki. Pułkownik bardzo dobrze odnalazł się na nowym
stanowisku, na szczycie wojskowej hierarchii. Zabezpieczył Sejf i
sprawuje pieczę, by wszystko w nowej operacji działało jak w
zegarku. Pojawia się jednak nieznany przeciwnik, Kruk, który
skutecznie psuje mu szyki. Nie bardzo również wiadomo o co tak
naprawdę Krukowi chodzi.
Cały splot zdarzeń już wkrótce zaprowadzi Artura Solskiego do jego dawnego miejsca pracy, do telewizji DTV, na której czele stoi Leonard Bielak, biznesmen niestroniący od współpracy z każdym, kto może przynieść mu korzyści. Już wkrótce Artur Solski stanie się gwiazdą wieczornego programu informacyjnego, gdy ubrany w kamizelkę naszpikowaną materiałem wybuchowym przejmie kontrolę nad wizją i fonią... Czy dotrze do prawdy i ujawni kolejny spisek?
Cały splot zdarzeń już wkrótce zaprowadzi Artura Solskiego do jego dawnego miejsca pracy, do telewizji DTV, na której czele stoi Leonard Bielak, biznesmen niestroniący od współpracy z każdym, kto może przynieść mu korzyści. Już wkrótce Artur Solski stanie się gwiazdą wieczornego programu informacyjnego, gdy ubrany w kamizelkę naszpikowaną materiałem wybuchowym przejmie kontrolę nad wizją i fonią... Czy dotrze do prawdy i ujawni kolejny spisek?
„Obraz kontrolny”
to kontynuacja „Sejfu” autorstwa znanego szerokiej
publiczności dziennikarza radiowego i telewizyjnego Tomasza
Sekielskiego. Mogłoby się wydawać, że bez znajomości
poprzedniej części serii czytelnik będzie czuł się zagubiony i
trudno będzie mu się odnaleźć w rzeczywistości „Obrazu
kontrolnego”. Autor, mając zapewne to na względzie, w zgrabny
sposób we współczesną opowieść wplata informacje dotyczące
poprzednich wydarzeń. Sprawia to, że czytelnik, który po raz
pierwszy ma do czynienia z twórczością autora, szybko nadrabia
zaległości i zaczyna orientować się w zastanej sytuacji.
Prezentacja przeszłych wydarzeń nie powinna również znużyć
czytelników, którzy jednak „Sejf” przeczytali.
Tomasz Sekielski zabiera
czytelnika do świata walki o władzę, pozycję, pieniądze, w
którym wszelkie chwyty są dozwolone i nigdy nie wiadomo, kto jest
przyjacielem, a kto wrogiem. Podsłuchy, poglądy, przechwytywanie
wiadomości to wszystko jest na porządku dziennym. Podobnie jak
podwójni agenci, śpiochy i skorumpowani wojskowi. Nikt nie jest
bezpieczny i nikomu nie można ufać. A prawda okazuje się pojęciem
względnym i towarem deficytowym Liczy się interes i zysk. W takim
świecie bardzo łatwo stracić życie.
Autor tworzy zawiłą,
skomplikowaną intrygę. Zwodzi, miesza w głowie, każe wątpić i
stale się zastanawiać. Tworzy całą mnogość postaci, które mają
bardzo wiele do ukrycia. Sprawia to, że zagadka, goni zagadkę i
bardzo trudno dojść do tego, co jest prawdą a co manipulacją.
Przyznam, że momentami zwyczajnie całej tej historii nie oganiałam
i niezwykle mnie to męczyło. Tomasz Sekielski pisze ciekawie, lecz
nadmiar danych, spisków, tajemnic i wyjaśnień potrafi zniechęcić.
Sprawia to, że na „Obrazie kontrolnym” rozpocznę i
zakończę przygodę z serią.
Za możliwość przeczytania książki dziękuję:
Właśnie Sejfu byłam ciekawa, ale właśnie przez tę mnogość faktów w drugim tomie też mogę się znużyć. Na razie nie mam i tak książki, więc szybko się z nią nie zapoznam.
OdpowiedzUsuńJa się momentami gubiłam i mnie to wkurzało. Zwłaszcza, że książkę mam w wersji słuchanej.
UsuńJuż na wstępie stwierdziłam, że książka fabularnie mnie zupełnie nie interesuje, kompletnie nie mój gatunek, niestety. I choć thrillery bardzo lubię, to niekoniecznie jednak w takim wydaniu . Ale widzę, że w ogólnej ocenie wyszło małe pomieszanie z poplątaniem. ;)
OdpowiedzUsuńW ogólnej ocenie książka ciekawa dla mnie tematycznie, acz męcząca... po co się męczyć dalej?
UsuńJakoś niekoniecznie mnie zachęciłaś. Ale chyba nie zachęcałaś?
OdpowiedzUsuńI to jest sedno ... Mam totalnie mieszane uczucia. Będąc szczerą to chyba raczej warto poświęcić się innej lekturze jeśli ma się wybór :)
UsuńCzytałam obie książki autora i obie mi się podobały.
OdpowiedzUsuńW takim razie kolejna część jest jak najbardziej dla Ciebie :)
Usuń