Tytuł: Ofiara
Tytuł oryginalny: Sacrifices
Tłumaczenie: Joanna Polachowska
Wydawnictwo: Muza S.A.
Ilość stron: 352
Ocena: 7/10
Wczesny ranek. Centrum
handlowe jest niemal puste. Sklepikarze leniwie otwierają kolejne
butiki i przygotowują się do dnia wytężonej pracy. Anna Forestier
postanawia po drodze do pracy wstąpić do tego właśnie centrum
handlowego i napić się porannej kawy. Niestety nic nieznacząca
wizyta w galerii handlowej przeradza się w pełną dramatyzmu walkę
o przeżycie. Dochodzi bowiem do napadu na jubilera mającego swój
sklep właśnie w pechowej galerii handlowej. Anna zostaje brutalnie
pobita przez sprawców napadu rabunkowego. Mimo bardzo dotkliwych
obrażeń udaje się jej przeżyć, lecz nie oznacza to jednak, że
jest bezpieczna. Wydaje się, że jeden z napastników chce zrobić
wszystko by pozbawić Annę życia.
Powieść Pierre'a Lemaitre'a początkowo zmroziła mi krew w żyłach. Następnie zaintrygowała, a na końcu przyniosła niewielki niedosyt i żal, że nastąpił nieubłagany koniec. Książkę czyta się szybko i z ogromnym zainteresowaniem. Zagadka kryminalna usnuta przez autora jest ciekawa, rzecz można, że wciągająca i mocno intrygująca. Do tego Pierre Lemaitre stworzył bardzo interesujących bohaterów. Autor sporo miejsca poświęca w powieści rysowi psychologicznemu stworzonych przez siebie postaci. Są one barwne, wielopłaszczyznowe, mają swoją historię, niejednokrotnie bardzo bolesną jak w przypadku komisarza Verhoeven'a, i skrywane głęboko tajemnice. Na otaczający świat i toczące się wydarzenia czytelnik patrzy jednocześnie wieloma oczyma. Jest tu świat Camille'a, świat brutalnego przestępcy, który prawie do końca nie ujawnia swej tożsamości ani swych prawdziwych motywów działania, jest też świat ofiary – Anny Forestier, choć z upływem czasu miano ofiary zaczyna coraz mocniej przesuwać się w kierunku głównego bohatera powieści. Całość napisana jest językiem, który po prostu dobrze się czyta. „Ofiara” Pierre'a Lemaitre'a to kryminał bardzo dobrze skrojony, który wielokrotnie zaskakuje czytelnika. Nic nie jest tu oczywiste i nie ma tu prostych, trywialnych odpowiedzi. Polecam.
Na miejsce przestępstwa
przybywa komisarz Camille Verhoeven. To, co ogląda na taśmach z
monitoringu niemal mrozi mu krew w żyłach. Pobita do
nieprzytomności kobieta nie jest bowiem osobą dla komisarza
nieznaną. To kobieta, dzięki której po raz pierwszy od tragicznej
śmierci przed czterema laty żony poczuł, czym jest miłość.
Wbrew wszelkim zasadom panującym w policji, wbrew przepisom prawa
robi wszystko, by sprawa napadu na jubilera i brutalnego pobicia Anny
Forestier została przydzielona właśnie jemu. Nikt nie wie, że
Annę i Camille'a łączy romans, nikt nie wie, że się znają.
Camille chce sam schwytać tego, który tak brutalnie obszedł się z
ukochaną kobietą. To bardzo ryzykowne. Może to bowiem doprowadzić
do utraty pracy a nawet sprawić, że Camille trafi do więzienia.
Czuje jednak, że nie ma wyboru i to jedyne słuszne rozwiązanie.
Czy jednak wszystko co widzi, jest tym czym zdaje się być? I czy
Anna Forestier, kobieta, która porusza najczulsze struny jego serca
jest w rzeczywistości osobą, za którą się podaje? Jaka prawda
kryje się pod siniakami i bandażami, które teraz ukrywają twarz
ukochanej kobiety?
„Ofiara” to
ostatnia część cyklu o zagadkach kryminalnych rozwiązywanych
przez paryskiego komisarza Camille'a Verhoeven'a. Jest to
jednocześnie moje pierwsze spotkanie z twórczością francuskiego
pisarza Pierre'a Lemaitre'a. I już teraz wiem, jestem o tym
całkowicie przekonana, że zdecydowanie nie ostatnie.
Powieść Pierre'a Lemaitre'a początkowo zmroziła mi krew w żyłach. Następnie zaintrygowała, a na końcu przyniosła niewielki niedosyt i żal, że nastąpił nieubłagany koniec. Książkę czyta się szybko i z ogromnym zainteresowaniem. Zagadka kryminalna usnuta przez autora jest ciekawa, rzecz można, że wciągająca i mocno intrygująca. Do tego Pierre Lemaitre stworzył bardzo interesujących bohaterów. Autor sporo miejsca poświęca w powieści rysowi psychologicznemu stworzonych przez siebie postaci. Są one barwne, wielopłaszczyznowe, mają swoją historię, niejednokrotnie bardzo bolesną jak w przypadku komisarza Verhoeven'a, i skrywane głęboko tajemnice. Na otaczający świat i toczące się wydarzenia czytelnik patrzy jednocześnie wieloma oczyma. Jest tu świat Camille'a, świat brutalnego przestępcy, który prawie do końca nie ujawnia swej tożsamości ani swych prawdziwych motywów działania, jest też świat ofiary – Anny Forestier, choć z upływem czasu miano ofiary zaczyna coraz mocniej przesuwać się w kierunku głównego bohatera powieści. Całość napisana jest językiem, który po prostu dobrze się czyta. „Ofiara” Pierre'a Lemaitre'a to kryminał bardzo dobrze skrojony, który wielokrotnie zaskakuje czytelnika. Nic nie jest tu oczywiste i nie ma tu prostych, trywialnych odpowiedzi. Polecam.
O. Właśnie takie książki lubię najbardziej...
OdpowiedzUsuńIntrygująca, ciekawa okładka. Ale lubię czytać książki z serii po kolei, więc poszukam pierwszej części...
OdpowiedzUsuńhttp://pasion-libros.blogspot.com
Z pierwszą częścią jest ten problem, że na polskim rynku nie została jeszcze wydana. Szkoda. Mam nadzieję, że szybko się to zmieni :)
UsuńO, to faktycznie szkoda...
UsuńCzytałam Alex i bardzo mi się podobała.
OdpowiedzUsuńA ja Alex mam w planach. Nawet czeka na półce na swą wielka chwilę :)
UsuńCzytałam jego autorstwa "Suknię ślubną" i byłam pod dużym jej wrażeniem. Autor ma niesamowity talent.
OdpowiedzUsuń"Suknię ślubną" mam w planach :)
UsuńJuż o książce słyszałam i bardzo chętnie ja przeczytam jak tylko wpadnie w moje ręce.
OdpowiedzUsuńPodoba mi się, że autor poświęcił czas na porządne dopracowanie całej tej sfery psychologicznej swoich postaci. Według mnie, jest to podstawą tego gatunku:)
OdpowiedzUsuńPrzeczytałabym z wielką ochotę, bardzo lubię kryminały.
OdpowiedzUsuńP.
Mam nadzieję niedługo przeczytać te ksiązkę :)
OdpowiedzUsuńTan autor intryguje mnie już od dawna.
OdpowiedzUsuńja mam w domu jego powieść Aleks i mam nadzieje, że ona mi niedosytu nie zafunduje;)
OdpowiedzUsuń