Autor: Charlotte Brontë
Tytuł: Jane Eyre. Autobiografia
Tytuł oryginalny: Jane Eyre
Tłumaczenie: Teresa Świderska
Wydawnictwo: Wydawnictwo MG
Ilość stron: 608
Ocena: 8,5/10
Kiedy spotykam się z
prawdziwym arcydziełem literatury światowej po prostu zapiera mi
dech. Lektura jest wówczas niemal uświęconym rytuałem a każda
strona książki traktowana z pełnym namaszczeniem. Kiedy obcuję z
prawdziwym dziełem, wówczas mój czas i przestrzeń stają się
wyłącznie prywatną strefa autora, który zabiera mnie do swej
opowieści. Czytam nieśpiesznie, kontemplując każde słowo, by
przekaz zawarty na kartach książki zagnieździł się w moim umyśle
i już na zawsze poruszył i odmienił moje myśli i uczucia.
„Jane Eyre.
Autobiografia” to bodaj najsłynniejsza z powieści niezwykłej,
jedynej w swoim rodzaju autorki jaką była Charlotte Brontë. To
opowieść o młodej dziewczynie, która we wczesnym dzieciństwie
osierocona przez obojga rodziców szczęśliwym trafem odnajduje
schronienie w domu brata swej zmarłej matki. Szczęście jednak nie
trawa zbyt długo. Wuj umiera a pieczę nad dziewczynką przejmuje
okrutna, zimna i bezwzględna ciotka Pani Reed. Od tej pory życie
Jane Eyre pozbawione jest tak zwyczajnych i potrzebnych każdemu,
zwłaszcza osieroconemu dziecku ciepła, troski i miłości. Jane
Eyre staje się jedynie przeszkodą, niechcianym elementem
rzeczywistości, który żeruje na rodzinnej uprzejmości, dając w
zamian jedynie niewdzięczność, krnąbrność i nieposłuszeństwo.
Tak widzi to okrutna i pozbawiona skrupułów Pani Reed. Wobec zimna,
obojętności i braku troski Jane Eyre się buntuje. Czym jednak jest
bunt dziecka wobec obojętności dorosłego?
Znajduje się, zdawać by
się mogło, jednak szczęśliwe dla każdej ze stron rozwiązanie.
Jane Eyre zostaje wysłana do szkoły. Szkoła okazuje się również
miejscem zimnym i nieprzyjaznym dla potrzebującego troski i opieki
dziecka. Niewielu nauczycieli troska się losem swych podopiecznych.
Dzieci narażone są nie tylko na niedożywienie i nękające je
choroby, lecz również na obojętność dorosłych na ich krzywdy i
niesprawiedliwości. Dyrektor szkoły jest najokrutniejszy spośród
nich. Jego serce jest zimne niczym głaz. W zwyczajnym dziecięcym
zachowaniu odnajduje jedynie złe serce, niewdzięczność i grzech.
Jane Eyre jest jednak
wytrwała i uparta. Potrafi znieść najgorsze a całe zło, które
ją spotyka tylko ja wzmacnia. Mała uparta dziewczynka wyrasta na
mądrą, odważną kobietę, w której tli się jednak tęsknota za
ludzka serdecznością, opieką, troską i miłością. Samotność
stała się jej najlepszą przyjaciółką, lecz przecież nikt nie
zdoła całego życia przeżyć w osamotnieniu.
Szczęśliwym trafem
zatrudnia się jako nauczycielka małej Adelki w domu Pana Edwarda
Rochestera. Tu odnajduje sympatię ze strony osób wraz z nią dla
pana domu pracujących, serdeczne przywiązanie małej Adelki i
wspaniałego przeciwnika słownych utarczek w osobie samego
gospodarza. Czy Jane Eyre może teraz w końcu zacząć marzyć o
miłości? Zwłaszcza, że stara posiadłość skrywa przerażającą
tajemnicę...
„Jane Eyre.
Autobiografia” autorstwa
Charlotte Brontë to
wspaniała opowieść o
czasach, w których przyszło żyć samej pisarce. To
genialny obraz życia codziennego, panujących stosunków społecznych
i królujących obyczajów. Charlotte Brontë
czerpie ze swej
współczesności pełnymi garściami, wiernie ukazując miniony już
czas i XIXwieczną Anglię. Autorka czerpie inspirację ze swego i
swej rodziny życia. Doświadczenia, sukcesy i porażki, radości i
cierpienia przelewa na karty powieści w pełnych emocji słowach.
Pisze barwnie a jednocześnie bez ubarwień. Jest wierna sobie i
epoce, w której przyszło jej żyć.
Powieść
Charlotte Brontë wzbudziła
ogromne zainteresowanie i
gwałtowne emocje w momencie, gdy ukazała się po raz pierwszy.
Niesłabnące emocje budzi i we współczesnym czytelniku. Trudno
przejść obojętnie wobec tylu znaczących słów, które traktują
o dojmującym wręcz cierpieniu, samotności i tęsknocie za ciepłem
ze strony drugiego człowieka. Wszystkie uczucia przekazane na
kartach książki uczucia są namacalne, są prawdziwe.
Jednocześnie
trudno nie patrzeć z podziwem na siłę i hart ducha kruchej w
gruncie rzeczy Jane Eyre. „Jane Eyre. Autobiografia”
to bowiem powieść również o sile charakteru, odwadze w stawianiu
czoła niepowodzeniom, umiejętności radzenia sobie w beznadziejnych
sytuacjach. Duch w człowieku nie może się ugiąć, nie może
przestać walczyć, nie może porzucić wszelkiej nadziei.
Warto
sięgnąć po tę książkę, warto sięgnąć po jakąkolwiek
książkę autorstwa Charlotte Brontë
i spotkać się z jej
geniuszem.
Książka bierze udział w wyzwaniach:
"2014 rok z 52 książkami",
"Opasłe tomiska".
Książka bierze udział w wyzwaniach:
"2014 rok z 52 książkami",
"Opasłe tomiska".
Bronte zawsze i wszędzie <3
OdpowiedzUsuńGeniusz, geniusz - wiem! A ja ciągle jej nie przeczytałam :D
OdpowiedzUsuńWspaniała książka i świetna recenzja :)
OdpowiedzUsuńświetna recka, ale co do autorki to niekoniecznie jestem do niej przekonana, gdyż po prostu nie jestem przekonana do czasów o jakich pisze, ale przeczytam coś i przekonam się co myślę;)
OdpowiedzUsuńAj, od dawna marzy mi się ta książka...
OdpowiedzUsuńMiałam przyjemność czytać tę powieść. Pięknie wydana przez Wydawnictwo MG, stanowi prawdziwą ozdobę mojej półki. A sama historia niezwykle wzruszająca i piękna. Nie raz do niej powrócę :)
OdpowiedzUsuńZgadzam się, warto, warto. Cudowna lektura, klasyka na najwyższym poziomie.
OdpowiedzUsuńPowrót sióstr Bronte. Na wielu blogach recenzje ich książek :)
OdpowiedzUsuńZ ogromną przyjemnością sięgnęłabym po tę książkę :)
OdpowiedzUsuńJedna z moich ulubionych książek, zaraz obok "Wichrowych Wzgórz" i wszystkiego Austen taki absolutny niezbędnik każdej kobiety:)
OdpowiedzUsuńWspaniała i niepowtarzalna powieść :) byłam, jestem i będę zachwycona :)
OdpowiedzUsuńmuszę kiedyś przeczytać :)
OdpowiedzUsuńJane Austen i Charlotte Bronte -te autorki bardzo lubię,a szczególnie przez tworzony specyficzny klimat w ich powieściach....Tej nie czytałam ,ale już zaczynam polować na nią,bo ...po prostu muszę ją przeczytać..
OdpowiedzUsuńOkazało się ,że chyba jestem albo zakręcona albo niedouczona. Otóż mam teraz 2 te same książki- o tytułach: "Dziwne losy Jane Eyre" i "Jane Eyre.Autobiografia" a są to te same powieści. Cały czas trzeba być czujnym....bo nie wiem dlaczego pomyślałam,że inne tytuły to i inne książki.....
OdpowiedzUsuń